Faiza Yousuf – Uznanie i reprezentacja kobiet w sektorze technologii

W początkach swojej kariery Faiza Yousuf często była jedyną pracownicą działu technologii w firmie. Teraz jest zdeterminowana, aby pomóc innym Pakistankom w uniknięciu tej samej, samotnej drogi. Faiza jest starszym menadżerem produktu w Genentech, założycielką WomenInTechPK, współzałożycielką CodeGirls oraz dyrektorką programu CaterpillHERs i w ten sposób pomaga kobietom w branży technologicznej, a także otwiera drzwi do niej przed większą liczbą kobiet. Faiza spotkała się z Logitech MX w ramach serii #WomenWhoMaster, aby porozmawiać o tym dlaczego i jak opowiada się za integracją społeczną płci.

P: Na początek powiedz, jak opisałabyś swoje doświadczenia z pracy w sektorze technologii?

Pracuję w Karachi w Pakistanie i jestem w branży technologicznej od ponad 12 lat. Przez ostatnie sześć lat bardzo aktywnie pracowałam nad integracją płci w tym sektorze oraz jestem związana z kilkoma inicjatywami w tym zakresie. Poza tym na co dzień pracuję jako menadżer rozwoju produktu w Genentech, firmie zajmującej się rozwiązaniami w zakresie oprogramowania.

P: Podzielisz się z nami tym, jak Twoje inicjatywy dotyczące integracji płci kształtują narrację o przyszłości kobiet w naukach ścisłych?

Dwa duże obszary mojej działalności to zwiększanie widoczności i budowanie społeczności dla kobiet. Kobiety mają duży wkład w wielu obszarach technologii. Wykonały wiele pracy, za którą nie otrzymały uznania. Zwiększam widoczność kobiet pracujących w branży technologicznej, żeby inne zobaczyły i uświadomiły sobie, że mogą dokonać tego samego.

Większa widoczność tworzy społeczność dla kobiet. Większą część swojej kariery spędziłam bez towarzystwa żadnej kobiety.

Bez innych kobiet wokół mnie nie miałam przewodniczki. Nie miałam komu zadać pytania. Nie było nikogo, kto powiedziałby mi: „Faiza, to co się dzieje wobec ciebie to nękanie. To nie powinno mieć miejsca”. Wraz z moimi współpracowniczkami pragniemy stworzyć społeczność, w której kobiety będą mogły znaleźć koleżanki i mentorki.

P: Zawsze chciałaś robić karierę jako inżynier? Rozważałaś inne kierunki?

Przez jakiś czas interesowałam się botaniką, ale odkąd zaciekawiły mnie komputery przestałam oglądać się za siebie. Po części dlatego, że komputery pomogły mi pokonać trudności w uczeniu się. Mam dysleksję, więc w porównaniu do tego inne dyscypliny były trudniejsze w nauce. Ale zrozumienie działania komputerów i języków programowania przyszło do mnie naturalnie.

P: Jak jeszcze CodeGirls wpływa na życie kobiet?

Code Girls to przyspieszony kurs programowania organizowany w Karachi dla kobiet w wieku 18 lat wzwyż. Jest rezultatem współpracy WomenInTechPK i dwóch innych organizacji. Do tej pory kurs ukończyło 800 uczestniczek, a ponad 200 kobiet przekierowaliśmy ze stanowisk nie technicznych do pracy w IT.

W CodeGirls wzięło udział wiele kobiet pochodzących z rodzin o średnich lub niskich dochodach. Gdy dziewczyna kończy program, znajdujemy jej pracę w sektorze technologii. W większości przypadków podwaja to dochody w ich rodzinach. Ma to taki wpływ, że kobieta zaczyna mieć coś do powiedzenia w swojej rodzinie, gdyż zarabia więcej pieniędzy i ma wkład w sytuację finansową rodziny. To niesamowity widok. Dlatego, że w wyniku tych programów widzimy kobiety, które stać na zakup samochodu, domu i wysłanie dzieci do lepszych szkół.

P: W jaki sposób inne inicjatywy, w których uczestniczysz, jak CryptoChicks i CaterpillHERs, pomagają kobietom i dziewczętom w naukach ścisłych?

Pracuję jako ambasador swojego kraju w CryptoChicks, organizacji non-profit z Kanady. Zespół założycielski, same kobiety, powołał tę organizację w celu zachęcenia większej liczby kobiet do zainteresowania się powstającymi technologiami, jak blockchain czy AI (sztuczna inteligencja). Zapewniamy Pakistankom dostęp do nowych technologii, możliwości nauki i pracy za sprawą programów online, hakatonów online, konferencji oraz innych inicjatyw.

Jestem też dyrektorką programu w CaterpillHERs. CaterpillHERs to program rozwoju przedsiębiorczości i kariery. Pomagamy kobietom poszerzać swój biznes i piąć się po drabinie kariery poprzez rozwój umiejętności. Piony, jakimi się zajmujemy, obejmują przedsiębiorczość, freelancing i zarządzanie produktem. 

P: Co chciałabyś zobaczyć w przemyśle technologicznym za dziesięć lat?​

Obecnie Pakistan to tak naprawdę warsztat. Przede wszystkim tworzymy technologie dla krajów na całym świecie. Ale duża część infrastruktury rządowej i sektora prywatnego jest w tyle, ponieważ naszych rozwiązań nie ma tu, na miejscu. Chciałabym widzieć, jak budujemy technologie dla siebie.

Chciałabym też widzieć większą różnorodność wśród osób w sektorze,nie tylko kobiety, ale osoby trans, osoby o różnych zdolnościach oraz osoby nieneurotypowe. Obecnie brakuje różnorodności głosów. Pracodawcy nie widzą dla siebie zachęt, żeby zatrudniać różnorodne kadry, więc nie inwestują w tym kierunku, a dla osób z tych środowisk brakuje stanowisk pracy usankcjonowanych przez rząd.

P: Jaka porada od mentora utkwiła Ci w pamięci?

Ze względu na moją dysleksję są rzeczy, nad którymi muszę pracować dwa razy ciężej, żeby je zrozumieć. Gdy zaczynałam się frustrować, jedna z moich nauczycielek mówiła mi, żebym myślała o tym jak o jechaniu malowniczą trasą zamiast najkrótszą. Zachęcała mnie, żebym czerpała radość z tego procesu.